Martin Heidegger (ur. 1889 - zm. 1976

Martin Heidegger (ur. 26 września 1889, zm. 26 maja 1976) - filozof niemiecki, jeden z głównych przedstawicieli egzystencjalizmu.

Studiował na uniwersytetach we Fryburgu oraz Marburgu pod kierunkiem Edmunda Husserla oraz Henryka Rickerta. Profesorem filozofii we Freiburgu został w roku 1928. Na początku rządów nazistowskich w Niemczech był członkiem NSDAP i na prośbę władz rektorem Uniwersytetu we Fryburgu, ale szybko wycofał się z działalności publicznej (jego wystąpienia z tamtych latach budzą nadal gorące spory i kontrowersje).

Główne dzieło Heideggera to Sein und Zeit (1927). Zajmował się w nim głównie sensem bytu i analizą ontologiczną ludzkiej egzystencji. Istotą ludzkiej egzystencji jest to, że poprzedza esencję (w tym naturę ludzką) oraz implikuje pewien stosunek do samego siebie. Człowiek może własną egzystencję afirmować, albo ją potępić. Istotą ludzkiej egzystencji jest również zespolenie ze światem innych ludzi (istnienie razem, Mitdasein) oraz jego nakierowanie ku śmierci (Sein zum Tode), będącej nieodwołalnym końcem. Wszystko, co trwałe jest wymysłem człowieka: jest on otoczony przez nicość.

Martin Heidegger unikał już wypracowanego języka filozofii. Stworzył własny język pełen trudnych do precyzyjnego przetłumaczenia neologizmów. Źródło: Wikipedia