Cyprian Kamil Norwid (ur. 24 września 1821r. w mazowieckiej wsi Laskowo-Głuchy, zm. 23 maja 1883r. w Paryżu) – zaliczany do najwybitniejszych polskich poetów, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk.
Przeważającą część swojego życia spędził za granicą, głównie w Paryżu, żyjąc w nędzy i utrzymując się z prac dorywczych. Twórczość Norwida, przekraczająca zdolność percepcji mu współczesnych, została zapomniana po jego śmierci. Został odkryty ponownie dopiero w okresie Młodej Polski.
Często jest uważany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. Wielu hisoryków literatury uważa jednak taki pogląd za zbytnie uproszczenie, zaliczając jego twórczość raczej do klasycyzmu i parnasizmu.